🌺لب حوض نشسته بود و خاطرات گذشته را مرور می‌کرد. حسن و حسین دور حوض می‌چرخیدند و می‌خندیدند. زهرا و فاطمه زیر سایه درخت توت عروسک‌ها و وسایل آشپزخانه کوچکی که جزو اسباب بازی‌هایشان بود پهن می‌کردند. هر کدام گوشه‌ای از فرش خانه‌شان میشد.
☘️دوست داشتند مهمان داشته باشند. مادر قبول می‌کرد، مهمانشان شود. حالا اول بدبختی بود! زهرا دست راست و فاطمه دست چپ مادر را می‌کشید که اوّل باید مهمان من شوی!
فکری به سرش رسید. در حالی‌که لبخند روی لب‌هایش نشسته بود، گفت: «زهرا! فاطمه! اول یکی مهمونی بدهد همسایه‌شو دعوت کنه منم میام بعد هم آن یکی مهمانی دهد. اینجوری هر سه تا با هم هستیم. » هر دو می‌خندیدند و قبول می‌کردند.
🌸چه روزهای خوشی بود. همه با هم در کنار هم از زندگی لذت می‌بردند. در همین فکرها بود و تنهایی گوشه دلش جاخوش کرده بود که صدای زنگ در و همزمان تَق‌تَق آن شنیده شد. دستی به کمر گرفت. پاهایش را ماساژ داد. به سختی با همان پادرد به طرف در رفت.
در را که باز کرد همزمان زهرا و فاطمه، حسن و حسین به همراه همسر و فرزندانشان پشت در بودند. کیک بزرگی روی دستان حسن بود. برق شیطنت در چشمان زهرا و فاطمه دیده میشد.
🌼صدای خواندن دسته جمعی: «تولد تولد تولدت مبارک ان‌شاءالله صد سال زنده باشی »
در حیاط پیچید. صورت مادر سرخ شد. لب‌ها را به دندان گرفت و گفت: «زشته همسایه‌ها می‌شنون! »
🍃ریحانه نوه بزرگش برف شادی روی سرش ریخت. همه کف زدند. حریفشان نشد. داخل خانه نرفتند و گفتند: «حیف نیست هوای بهاری و عطر بهارنارنج رو رها کنیم و بریم داخل چهاردیواری و خودمونو زندانی کنیم! »
🍁کیک را همان‌جا بریدند و خوردند. نگاهی به نوه‌های دختری خود سمانه، ریحانه ، محدثه و زینب کرد در دل از داشتن آنها خدا را شکر کرد. پنج نوه پسریش رضا، قاسم، جواد، علی و محمد همراه پسرانش حسن و حسین گوشه حیاط شروع به بازی فوتبال کردند.
زهرا و فاطمه هم مادر را دوره کردند و از او خواستند از خاطرات قدیمی برای آنها و دختران بگوید.
محبوبه خانم آن روز یکی از بهترین روزهای زندگی‌اش شد. در دل بابت داشتن فرزندان خوبی که او را فراموش نمی‌کنند از خدا قدردانی کرد.
