🌺شب، مهمان جشن تولد دخترخاله بودیم. از صبح با رضا شور و شوق رفتن داشتیم. مادر چند روزی بود مریض روی تخت افتاده بود.
🌸کارهای خانه را که انجام دادم، لباس هایم را پوشیدم، لباس های رضا را هم آماده کردم.
دوباره سری به اتاق مادر زدم، سرفه ها امانش را بریده بود. مثل خرگ در آتش می سوخت.
چقدر جای پدر خالی بود، چند روزی هنوز از سفر مأموریتش مانده بود. به مادرم گفتم.
☘️- مامان! کاش میشد تو هم شبی همرامون میومدی تولد!
🌺- نه عزیزم دایی میاد دنبالتون، شما برید من باید استراحت کنم.
🌸از صدای بی حال مادر معلوم بود که اصلا حالش خوب نیست. به سمت سالن رفتم رضا را با لباس های مهمانیش آماده دیدم که کنار شومینه مشغول نوشتن مشق هایش بود. نمی‌توانستم مادر را در این شرایط تنها بگذارم.
☘️-رضا میگما مامان اصلا حالش خوب نیست قراره دایی بیاد دنبالمون تو برو من پیش مامان میمونم.
🌺رضا با خودکارش چند باری به سرش زد و گفت: «نه خواهرجون اگر تو نیای، منم نمیرم. بابا وقتی داشت میرفت، گفت تا بیاد من مرد خونه‌ام.
🌸در دلم حسابی ذوق رضا را کردم.
☘️-پس بلند شو بریم با تلفن سر کوچه به دایی زنگ بزنیم بگیم دیگه دنبالمون نیاد.
🌺-اما ما که دستمون به تلفن نمی‌رسه ، آهان فهمیدم من خم میشم تو برو بالای کمرم وایسا زنگ بزن.
🌸-باشه بزار برم شماره دایی را از تو دفترچه بردارم.
☘️-وای رضا ببخش کمرت حسابی درد گرفته ، داره زنگ میخوره.
🌺-سلام دایی خوبی؟ مامان حالش خوب نیست ، زنگ زدم این همه راه نیای دنبال ما باید شبی پیشش بمونیم.
tanha_rahe_narafte@
https://instagram.com/tanha_rahe_narafte
