هم‌صحبت
🍃محسن درخانه را باز کرد و وارد اتاق آفتابگیر کوچک خانه شد. دلش از گرسنگی ضعف می‌رفت. منتظر بود وقتی به خانه می‌آید، همه سر سفره ی صبحانه باشند؛ اما خبری نبود. پایش را در حال گذاشت فاطمه همان طور آرام خوابیده بود.
🌺بچه‌ها بیدار بودندـ سمیه و نسرین را صدا کرد و پرسید: «چرا مادرتان خواب است؟ اما آنها جوابی نداشتند.» فاطمه را چندبار صدا کرد. جوابی نشنید.
🍃دستش را روی نبض فاطمه گذاشت، حرکت ضعیف نبضش او را ترساند. هول شد. تلفن همراهش را درآورد و شماره گرفت. تا اورژانس از راه برسد آب روی صورتش پاشید، کمی هم آب قند به زور از لای لبهای نازک فاطمه وارد دهانش کرد.
☘️ بالاخره اورژانس رسیدـ هل زده آنها را راهنمایی کرد. پزشک اورژانس مشکوک به سکته شد. بالاخره با تلاش‌های پزشک اورژانس نفس‌های فاطمه برگشت و سایه‌ی کمرنگی از هوا رو ماسک نشست.
🌾محسن هرچه به حرفای دکتر فکر می‌کرد کمتر نتیجه می گرفت. آخر در چندروز اخیر دعوایی نداشتند تنها متوجه شده بود که فاطمه چند وقتی است کمی کم، حرف‌تر شده و دایم توی فکر فرو می‌رفت. محسن هم کمتر در خانه بود و اگر هم می‌خواست حرفی بزند، آن قدر دیر به خانه می‌آمد که هر دو خسته و خواب آلود بودند و مجالی برای حرف زدن نداشتند.
💫وقتی پزشک اورژانس به محسن گفت که اگر دو دقیقه دیرتر اقدام کرده بود، فاطمه فلج شده بود، محسن خدا را شکر کرد اما هزاربار به خودش لعن فرستاد چون تنهایی فاطمه را نفهمیده و برایش هم صحبتی نکرده بود.
