مگه دانشگاه جای عکس مذهبی و روضه خوندنه؟
چهارشنبه, ۱۵ دی ۱۴۰۰، ۱۲:۰۰ ب.ظ
دکتر خیلی به حضرت فاطمه (س) ارادت داشت. می‌خواستیم تابلوهای با عنوان “یا فاطمة الزهرا” نوشته و به اتاق‌های دانشکده نصب کنیم.
بعضی دانشجوها می‌گفتند: “این کارها جاش اینجا نیست”.
دکتر موافق نبود. می‌گفت: “اتفاقا جاش همین جاست. باید این دانشگاه را با اهل بیت (ع) ضمانت کنیم”.
دکتر خیلی روی زمان کلاس حساس بود و اصرار داشت که ۹۹ درصد ۱۲۰ دقیقه را درس بدهد. اما روزهایی که به نام اهل بیت (ع) گره خورده بود، قاعده‌اش فرق می کرد. روز شهادت حضرت زهرا (س) چند کتاب عربی و فارسی همراه خود آورده بود و نیم ساعت درباره حضرت صحبت کرد.
نمی‌دانم آن روز در ذهنش چه گذشت که شروع کرد با صدای بلند گریه کردن. های های گریه می‌کرد و ما هاج و واج دکتر بودیم و فقط نگاهش می‌کردم.
📚کتاب استاد؛ خرده روایت های زندگی شهید مجید شهریاری، نویسنده: فاطمه شایان پویا، صفحه ۱۴۹
