دستم نمک نداره
مرد:
زهرا جون روده بزرگه روده کوچیکه رو خورد. این غذا کی آماده میشه؟
زن:
عزیزم یِ کم صبر داشته باش. الان آماده می شه.
مرد:
اوه خدای من! هنوزم صبر کنم؟! بوش کل خونه رو برداشته، دیگه تحمل ندارم.
زن:
علی جون، اگه یِ ماه آشپزی نکنم اونوقت چکار می کنی؟
مرد:
خب معلومه دیگه. می رم رستوران و شکمی از عزا در میارم.
زن:
دستم درد نکنه. میگن نمک نداره همینه.
مرد:
بابا شوخی کردم. حالا چه بهش برمی خوره.
زن:
اصلا شوخی خوبی نبود! خستگی تو تنم موند.
مرد:
زهرا جون فدات شم. باور کن قصدی نداشتم. من تو رو با تموم دنیا عوض نمی کنم. خانومِ خونم، خوشگلم یِ کم بخند. دلم واسه خنده هات تنگ شده. خدا من و ببخشه اینجوری عزیز دلم رو ناراحت کردم.
زن:
اشکال نداره. درسته این حرفت یِ کمی برام سنگین تموم شد؛ ولی یِ کم بگذره آروم می شم.
مرد:
زهرایِ من، چکار کنم همین الان من رو ببخشی؟ یِ لحظه هم نمی تونم تو رو اینجور ببینم. اصلا یِ کار کنیم، غذای خوشمزه ت رو بردار بریم بیرون تو پارک بخوریم. خیلی وقته از خونه بیرون نرفتی. هم حال و هوات عوض شه هم با من آشتی کنی.
زهرا:
از دست تو علی جون، همین زبون ریختنات من رو عاشقت کرده.
