خرابه‌های هول‌انگیز
🚢 کشتی غرق شد . آب او را به ساحل برد. بهوش که آمد خود را در جزیره‌ای دوراُفتاده دید. لباس‌های تنش را نگاه کرد همان‌ها که ناخدای کشتی به او هدیه داده بود. اطرافش را با دقت زیرنظر گذراند. به جز وسایلی که آب با خود آورده بود، کس دیگری را در آن جا ندید. می‌خواست بلند شود بدنش درد می‌کرد. کمی دورتر از خود عصایی را دید که آب آن را با خود به ساحل آورده بود. خودش را به عصا رساند به آن تکیه داد و به هر سختی بود روی پای خود ایستاد. باید خود را به جایی می‌رساند تا شب در امان باشد.
🏞 از وسط جزیره با ترس و لرز عبور کرد. عصر شده بود و او هنوز در حال راه رفتن بود. جزیره به انتها رسید و از راه دور چشمش به قلعه‌ای اُفتاد که میان خرابه‌های هول‌انگیزی بود. چاره‌ای نداشت باید خود را به قلعه می‌رساند. هر قدم که برمی‌داشت کوهی از سنگینی بر تمام وجودش می‌نشست. درد از مغز استخوان سرش به کف پایش کشیده می‌‌شد. وارد قلعه شد. دیوارهای قلعه تَرک برداشته بود. سقف آن هم در حال فروریختن بود. به دیوار تکیه داد و عصا را کناری گذاشت. چشمان خسته‌اش روی هم آمد.
💥بعد از مدتی، از سر و صداهای اطرافش بیدار شد. چشمانش از دیدن صحنه روبرویش گشاد شد. اشباح و ارواحی را می‌دید که هر کدام به کاری مشغولند. یکی از روح‌ها که متوجه بیداری او شد، خود را به سرعت به او رساند تا زودتر از دیگران او را به تسخیر خود درآورد. پیرمرد که متوجه نقشه شیطانی او شد، عصای خود را برداشت و آن را محکم به سر آن روح زد؛ ولی عصا از وسط بدن آن روح گذشت به او آسیبی نرساند. بقیه روح‌ها هم نگاهشان به سوی او کشیده شد. همه با نگاه و خنده تمسخرآمیز و شیطانی به سوی او آمدند. خنده‌های آن‌ها در ساختمان قلعه پیچید و ترس بیشتری به دل او انداخت.
🌺 کاری از دستش برنمی‌آمد. شروع به جیغ زدن کرد، که با تکان‌های شانه‌هایش چشمان خود را باز کرد. عرق از پیشانی و صورتش راه اُفتاده و بدنش یخ کرده و در حال لرزیدن بود. همسرش را دید که با لیوانی به دست، بالای سر او نشسته و می‌گفت: «چیزی نیست انگار خواب بد دیدی»
☘پیرمرد به اطرافش نگاه کرد و نفس راحتی کشید. خوشحال شد که همه آن‌ها خوابی بیش نبود.
🌸- پاشو پاشو ! کمی آب بخور حالت خوب شه.
🍃پیرمرد به مهربانی زنش خندید و همراه با گرفتن لیوان آب، قربان صدقه‌اش رفت.
صورت پیرزن سرخ شده بود. کف دست راستش را بر پشت دست چپ زد. لبهایش را به دندان گرفت: « اِوا خاک تو سرم، نکنه جن زده شدی ؟!» پیرمرد امّا همچنان می‌خندید و قربان صدقه می‌رفت.
