سارا با نگاهی مضطرب به همسرش زُل زد. چشمانش پر از اشک شد. چانه اش شروع به لرزیدن کرد و گفت: «سعیدجون خیلی زوده، بیا سقطش کنیم.»
سعید چشمانش گرد شد. خیره به سارا ضربان قلبش بالا رفت. به خودش نهیب زد نه نه! نباید بویی از ناراحتی من ببرد! گفت: «سارا جون دوست داری به پل طبیعت بریم روحیه ات عوض شه و کمی حرف بزنیم؟
سارا داغی و سوزش اشک هایِ روانش را احساس کرد، با حالتی آشفته گفت:« سعید جون همین جا حرف بزنیم حوصله بیرون رو ندارم.»
سعید که تپش قلبش آرام نشده بود با لبخند مصنوعی بر لب های گوشتی اش گفت:« هر جور تو راحتی نازنینم. خب چرا بی قرار و ناآرومی؟ چیزی شده من خبر ندارم؟»
تمام انسانها باید تحت هر شرایطی عزت نفس خود را حفظ کنند.
قرآن کریم در سوره منافقون آیه۸ می فرماید: «وَلِلّهِ اَلْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِینَ»؛ عزت اختصاصاً از آنِ خدا و رسولش و مؤمنان است.
این قاعده درباره همسران باید بیشتر رعایت شود. اگر عزت نفس فرد خدشه دار شود هر کاری ممکن است از او سر بزند.
درحدیثی از امام هادی علیه السلام آمده است: «من هانت علیه نفسه فلا تأمن شره؛ کسی که نزد خودش احساس شخصیت نکند، از شر او ایمن مباش.
منبع:حسن بن شعبه حرانی، تحف العقول، ص۴۸۳
حضرت زهرا سلام الله علیهاوقتى «فدک» را به ناحق از او گرفتند، براى دفاع از حقّ خویش و بازگرداندن حقّش نزد خلیفه وقت رفت؛ اما با ارائه استدلالهاى منطقى، موفّق نشد حقّ خود را بستاند، بنابراین با ناراحتى و تأثر شدید وارد منزل شد.
حضرت زهرا سلام الله علیها شوهرش را مورد خطاب قرار داد و گفت:«... هیچکس از من دفاع نکرد و از ظلم آنها جلوگیرى ننمود، خشمگین از خانه بیرون رفتم و پریشان و با شکست و افسردگى بازگشتم، و تو اینگونه پریشان نشسته اى! تو همان بودى که گرگان عرب را صید می کردى و اکنون زمین گیر شده اى! یا على! نه گویندگان را مانع هستى و نه یاوه گویان را دافع! اختیار از کفم رفته،... از اینکه با تو اینگونه سخن می گویم نزد خدا عذر می خواهم، خواه مرا یارى کنى، یا واگذارى! اى واى بر من در هر پگاه که تکیه گاهم از کف بیرون رفت و بازویم بی رمق گشت.»
حضرت على علیه السلام با لحنى محترمانه همسر مهربانش را دلدارى داد و فرمود:«ویل و واى بر تو مباد؛ بلکه واى بر دشمنان تو باد! اى دختر برگزیده خدا و یادگار نبوّت، از اندوه و غصّه دست بردار. به خدا سوگند! من در انجام وظیفه سستى نکردم و آنچه قدرت و توان داشتم، انجام دادم.»
حضرت على علیه السلام آنچنان با خونسردى، متانت، دلجویى و احترام در برابر ناراحتى و شکوِه حضرت زهرا سلام الله علیها برخورد می نماید، که حضرت فاطمه سلام الله علیها آرام می گیرد و می فرماید:«خداوند مرا کفایت می کند.»
منبع:احتجاج، طبرسى، ج۱ ص ۲۸۱
آقایان و خانم های عزیز
بدانید لحن شما موقع صدا کردن همسرتان به او میفهماند که یک گفتگوی عاشقانه منتظرش است یا یک دعوا. پس سعی کنید بر روی آرامش لحنتان و نحوه گفتن کلمات بیشتر تمرکز کنید. لحن شما، قدرت بالا و پایین بردن صمیمیت و محبتِ بین شما را دارد.
حضرت رسولِ رب العالمین
ای روشنی بخش زمین و زمان
چه زیباست از تو گفتن و از تو سرودن
چه سبز و با طراوت است دل و جان از شنیدن نام زیبایتان
زمزمه دعای ندبه از مسجد جمکران، او را سرخوش از عطر انتظار کرده بود. اشکهایش روی پهنای صورت سرازیر شده بود.
شوق رسیدن و خدمت به امام زمان(عج) او را بی تاب کرده بود. او همچنان دعا را زمزمه می کرد؛ آخر دعا صدایش بلند تر شد. مادرش خواب بود؛ با صدای امید، بیدار شد. نگران به سویش شتافت.
- امیدجان! چه اتفاقی افتاده ؟ خدای نکرده کسی فوت کرده؟
بغض گلوی امید را می فشرد و اجازه صحبت به او نمی داد. مادر از امید رو بر گرفت و به صفحه تلویزیون خیره شد؛ زمزمه دعای ندبه از مسجد جمکران او را نیز چون امید، بی تاب کرد و آرزو کرد کاش! بتواند در خدمت مولایش امام زمان(عج) باشد.
امید اشک هایش را با دستانش پاک کرد، گفت:«مادر چطور می تونم به خدمت مولا برسم و در خدمت او باشم؟»
مادرش با لبخند گفت:«عزیزم همین که به فکر امام زمان(عج) باشی و سعی کنی به خاطر امام زمان و به نیتش کار خیر انجام بدی و از گناه دوری کنی، در خدمت مولا بودنه.»
امید که از خوشحالی ذوق زده شده بود، تمام کارهایی که می توانست انجام دهد در ذهنش مرور کرد. یادش آمد که با دوستش، چند وقت قبل قهر کرده است، تصمیم گرفت با او آشتی کند و در درس ریاضی و قرآنش که مشکل داشت، به او کمک کند و ثواب آن را به امام زمان(عج) هدیه کند.
قبل از دوران مهدی موعود آسایش و راحتطلبى و عافیت نیست.
قبل از ظهور مهدى موعود،
در میدان هاى مجاهدت، انسانهاى پاک امتحان مىشوند؛
در کوره های آزمایش وارد مىشوند
و سربلند بیرون مىآیند
و جهان به دوران آرمانی
و هدفىِ مهدى موعود(ارواحنافداه)
روزبهروز نزدیک تر مىشود؛ این، آن امید بزرگ است.
بیانات مقام معظم رهبری، دیدار با مردم قم، ۱۳۷۰/۱۰/۳۰
قال رسولُ اللّه صلی الله علیه و آله: لا تَکرِهُوا الفِتنَهَ فِی آخِرالزَّمانِ فَاِنَّها تُبیرُ المُنافِقِین؛
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: در آخرالزمان از فتنه بدتان نیاید؛ زیرا آن فتنه ها منافقان را [رسوا و] نابود میکند.
منبع:کنز العمّال، حدیث٣١١٧٠
حاج آقا قرائتی فرموده اند:
در حرم امام رضا مشغول عبادت بودم، یکی دست بر شانه ام زد و گفت: پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم هرگاه سلمان را می دیدند، لذت می بردند ...
امیر المومنین علی علیه السلام نیز مالک را می دیدند، لبخند بر لبانشان نقش می بست.
آیا شما هم به گونه ای شده اید که امام زمان شما را که می بیند لبخند بزنند و راضی باشند؟