💠اگر به نوجوانمان آموزش بدهیم که از هویت خودش خجالت نکشد، اگر به او آموزش بدهیم که قضاوت مردم، آنقدرها هم مهم نیست.
🌺اگر یادش بدهیم که آن قدر که غیر اهل حق، برای باطلشان ارزش قایلند، ما برای راه و روش و اعتقاد درستمان، ارزش قایل باشیم، یکی از معضلات بزرگ یعنی هویت یابی را برای او حل کرده‌ایم.
🌾«هرکسی را بهر کاری ساخته اند .» این حرف را والدین نباید لحظه ای فراموش کنند. چون در نحوه برخورد با کودکشان مؤثر است.
💠هر انسانی استعداد متفاوتی دارد بنابراین انتظار اینکه همه بچه‌ها درسشان خوب باشد، اشتباه است. اگر می خواهید کودکتان انگیزه درونی برای کار و فعالیت هایش داشته باشد؛ اولین کار شما این است که استعداد های او را کشف کنید؛سپس آن استعداد را به صورت خاص و جزیی تشویق کنید.
💠«مزد آن گرفت که جان برادر کار کرد.» مزد و پاداش به دنبال تلاش انسان به دست می آید چه این تلاش ثمر بخش بوده یا نبوده باشد. تشویق کودکان هم در پی تلاش آنها نه نتیجه خوب است اما به شرطی که کنترل کننده نباشد؛ یعنی اینکه نگویید: «اگر نمره بیست گرفتی برایت دوچرخه می خرم یا اگر تمام این کار را انجام بدهی یا اگر نماز بخوانی ...» اگر از چنین پدر و مادرهایی هستید ره به ترکستان می برید چون کودک شما فقط به خاطر جایزه کار می کند و اگر نباشد هیچ کار و تلاشی نمی کند.
🌾کودک اگر تلاش کرد او را تحسین کنید حتی در مقابل دیگران البته به صورت خبری مثلا: «عزیزم می دونی درباره مریم چی شنیدم؟اون دختر مهربوی در مدرسه است؛ اون به خودش افتخار می کند که چنین رفتاری داره.» اما یادتان باشد نباید هدف از تشویق به رخ کشیدن تلاش کودک و بیان اغراق آمیز آن باشد؛ بدین طریق کودک اعتماد به نفسش بالا می رود.
💠«مامان این چیه ؟ اون چیه؟» کنجکاوی کودک او را وادار به جستجو می کند، سوال می‌پرسد و برای انجام یک کار بارها تلاش می‌کند؛ آنها با شور و شوق جستجو می کنند، رشد می کنند؛ مثل اسفنج هر چیزی که در اطراف جذب می کند.
🌺کودک پس ذاتا و از درون انگیزه دارد ولی به تدریج گرایش آنها به یادگیری تغییر می کند به نظرتان علتش چیست؟ جایزه دادن یکی از علل اصلی این امر است. جایزه هرچند باعث انگیزه اولیه می‌شود ولی میل و هیجان یادگیری را افزایش نمی دهد بلکه حالتی بی تفاوتی ایجاد می کند. انگیزه درونی کودک از بین رفته و تنها جایزه به صورت موقت باعث انگیزه و حرکت او می شود.
🌾«شاگرد اول باید بشی و کمتر از اون شایسته خانواده ما نیست.» والدین از بچه‌ها انتظاراتی دارند اما انتظار باید معقول و واقع بینانه باشد وگرنه کودک شما آسیب می‌بیند.
💠کودک برای مقبول واقع شدن اگر مجبور باشد طبق انتظار غیر معقول والدین رفتار کند مثلا برای گرفتن نمره بالا مجبور شود شب‌ها کمتر بخوابد این امر در طولانی مدت باعث می شود کودک دچار اختلال خواب، اختلال اضطرابی و بیمار‌یهای روانی شود و والدین از نقطه قوت به نقطه ضعف بچه‌ها بدل می شوند.
🌾«نریز آشغال‌ها را اینجا، چرا چراغ قرمز را رد کردی؟» مدام به برخی باید تذکر داد که بدیهی ترین قوانین را رعایت کنند؛ اما در آنها اثر ندارد، چون از کودکی حد و مرزها یعنی محدودیت‌های معقول را یاد نگرفته اند.
💠تنها چیزی که از کودکی یاد گرفته اند این مسئله است که من نباید ناراحت باشم یا ناراحت شوم. نتیجه چنین فکری، تنبلی، نپذیرفتن مسئولیت یا به راحتی رها کردن مسئولیت است؛ چون دنبال آسایش و لذت لحظه‌ای هستند. آنها استقامت در انجام وظیفه و رها کردن لذت زودگذر برای لذت پایدارتر را نیاموخته‌اند. بزرگسالی چنین کودکانی توام با عصبانیت، پرخوری، بی بندوباری جنسی، بی مسئولیتی و بی انضباطی است.
💠برخی دنبال معجون هستند تا با خوردنش عمرشان طولانی شود در حالی که بدون نیاز به معجون می توان عمر طولانی داشت، کافی است با خویشاوندان خود سلام و احوالپرسی ، رفت و آمد داشته و به موقع نیاز مالی یا... کمک حال همدیگر باشید.
🍃تنها با این عمل عمرتان طبق فرموده خدا طولانی می‌شود البته معجزه‌ای رخ نمی دهد بلکه در یک روند کاملا منطقی وقتی با خویشاوندان و نزدیکان ارتباط داشته باشید، محبت بینتان ایجاد می شود و این نیاز انسانی همگانی تأمین می‌شود.
🌾از سوی دیگر نیاز به تعلق گروه و ابراز وجود با حضور در جمع خویشان تأمین می شود. ضمن اینکه وقتی بدانی پشتوانه‌ای به نام خانواده و خویشاوندان داری و از حمایت خانوادگی برخورداری احساس امنیت خواهی کرد و دچار استرس کمتری در مشکلات می‌شوی؛ چون می‌دانی کسانی هستند که به شما کمک کنند. همه این موارد گفته شده باعث می شود که زندگی سالم‌تری داشته باشی و به دنبال آن عمر طولانی تری را تجربه خواهی کرد.
💠انسان‌ها برای اینکه در یک جامعه بتوانند با همدیگر زندگی کنند به طور طبیعی با محدودیت‌هایی مواجه می‌شوند پس چه بهتر که محدودیت‌های طبیعی و قراردادی را از همان دوران کودکی به فرزندانمان یاد دهیم. در مباحث قبلی درباره چگونگی آموزش محدودیت‌ها به کودکان صحبت کردیم؛ اما نکته آخر در این رابطه بحث نحوه مواجه شدن با عواقب عدم رعایت محدودیت هاست که لازم است موارد زیر در آن مراعات شوند:
🔺۱. عواقب با رفتار اشتباه باید مرتبط باشد مثلا استفاده زیاد از گوشی منجر به ممنوعیت استفاده یک هفته ای از گوشی شود.
🔻۲. عواقب رفتار متناسب با رفتار اشتباه باشد مثلا محرومیت کودک از رایانه برای بازی کردن بیش از میزان تعیین شده یک هفته باشد نه دائمی.
🔸۳. در اجرای عواقب رفتار اشتباه عدم رضایت خود با لحن آرام و مؤدبانه به دور از خشم و تحقیر باشد.
🔹۴.اگر تغییر در رفتار ایجاد نشد، ناامید نشوید و عقب نشینی نکنید . بعد از بررسی مجدد عواقب و اصلاح احتمالی در اجرای آن ثابت قدم باشید.
🔺۵. بعد از اعمال عواقب بنشینید و با کودک تمام اتفاق های رخ داده را بررسی کنید بدین طریق رابطه شما با او به صورت رضایت بخش ترمیم شده و منجر به بخشش و آشتی می شود.
💠هر عملی، عکس العملی دارد این حرف را زیاد شنیده اید و واقعیت هم همین است در رابطه با آموزش محدودیت ها به کودکان باید به آنها آموزش دهید که هر کاری عواقبی دارد اعم از عواقب طبیعی یا قراردادی( برای کاری مثل زمان خواب قانون گذاشته ای و عواقب آن را تعیین نموده و بر سر آن با کودک توافق مرده و اعلام نموده اید.)
🌾در رابطه با عواقب طبیعی رفتار ذکر این نکته لازم است رفتاری که منجر به آسیب به خود و دیگری می شود مثل رد شدن از خیابان بدون توجه، مستثنی از قاعده است چون دیدن عواقب طبیعی آن خطرناک هست؛ اما در مواردی مثل اینکه بچه تکلیف مدرسه‌اش را ننوشت، بگذارید با عواقب طبیعی رفتارش که کم گرفتن نمره است، مواجه شود.
🌾«حق نداری دیگه با گوشی بازی کنی.» گفتن این جمله به محض دیدن اشتباه بچه، اشتباه محض است وقتی شما محدودیت‌ها را به بچه گفته اید اگر او در این مسئله خوب عمل نکرد ابتدا بچه را از کار اشتباه و بدش آگاه کنید و به او فرصت مجدد بدهید بدین صورت که بگویید می خوای یک بار دیگه درباره‌اش فکر کنی؟» البته با احترام و با لحنی مهربانانه.
💠در این صورت بچه هم فرصت تأمل می یابد و هم شانس این را پیدا می کند که به صورت خودکار، اشتباهش را اصلاح کند. اگر با وجود فرصت داده شده کودک کار اشتباهش را اصلاح نکرد در این حالت او باید عواقب کارش را تحمل کند. البته در موقعی که کودک کار خطرناکی کرده یا خط قرمز ها را رد نموده مثلا دزدی کرده باید بلافاصله با عواقب رفتارش مواجه شود.
