محبت کلامی
وجود واژه زیبای محبت در خانه بین اعضای خانواده، لازم و ضروری است. محبت به مثابه عنصری معجزه آسا عمل می کند. به طوریکه محبت می توان سختی ها را آسان، دلها را به هم نزدیک، دوستی ها را افزون و دورهمی ها را دلنشین کند. در یک کلمه می تواند، آرامش بخش زندگی گردد.
محبت به عنوان یک رزق معنوی است؛ که خدای عزیز به بندگانش افاضه می کند. هر خانواده ای به خدا نزدیک تر باشد؛ یعنی؛ خدا را در زندگی حاکم گرداند، روزی اش افزون تر است.
اما محبت را می توان به درختی تشبیه کرد که دارای شاخه های متعددی است، همه آن ها در کنار هم، ثمره و فایده می بخشد. یکی از این شاخه ها محبت کلامی است.
هر چه محبت کلامی در خانواده ای بیشتر و پررنگ تر باشد، صمیمیت و نشاط بیشتری در میان آن ها خواهد بود.
این را هم باید مد نظر داشت، آرامش و نشاطی که در پی محبت کلامی به وجود می آید، همه اعضای خانواده را بهره مند می سازد.
بنابراین والدین باید بدانند؛ با فرزندان خود می بایست؛ با آهنگی نرم، آرام و دلپذیر سخن بگویند. چرا که چنین آهنگی، شادی آفرین و آرامش بخش است. بر خلاف آن، سخن گفتن با آهنگی خشن و بلند، ترس و اضطراب و ناراحتی را در پی دارد.
یا به طور مثال سلام و خداحافظی که شاید از نظر ما اهمیت چندانی نداشته باشند، هاله ای از نور، امید و سلامتی از جانب خداست که امنیت و آسایش فرزندان و متقابلا والدین را به دنبال خواهد داشت.
امید است که با بکارگیری این ابزار معجزه آسا، بهشتی کوچک در روی زمین برای خود فراهم کنیم.
