شیر علی سلطانی؛ شهید بی سر
جمعه, ۲۸ مرداد ۱۴۰۱، ۱۲:۰۰ ب.ظ

🍃مداح که بود، شاعر هم بود. می گفت: «من شرمنده ام که با سر وارد محشر شوم و امام حسین (ع) بی سر.»
☘️وصیت کرده بود مرا در قبری که در کتابخانه مسجد المهدی آماده کرده ام، دفن کنید. وقتی قبر را دیدند، فهمیدند که کوچک تر از پیکر ایشان است. وقتی جنازه شهید آمد، دیدند سر ندارد. او برای بدن بی سرش قبر کنده بود. قبر و پیکر چه به هم می آمدند.
📚 خط عاشقی ۱، حسین کاجی،ص ۵۵
۰۱/۰۵/۲۸
