توجه امام مهدی علیه السلام به شیعیان خود
ای کاش معرفتی داشتم به اندازه یک نگاه فقط یک نگاه
بارها در زندگی ام شاهد دست غیبی نجات بخش و آرام بخشی بوده ام. بارها نگاه عزیزی را بر خودم و زندگی ام احساس کرده ام. بارها صدایی از درون مرا خطاب قرار داده است مگر هَل مِن ناصر یَنصُرُنی اش را نمی شنوی؟!
آری نه تنها نمی بینم حتی نمی شنوم. آن قدر غرق زیبایی های فریبنده دنیا شده ام به غیر از جلوی پایم چیز دیگری را نمی بینم.
چرا نمی بینم؟ چه شده است که نمی شنوم؟ به کجا چنین شتابان می روم؟ مگر نه اینکه هر چه بخواهی درِ خانه او را باید بزنی؟ مگر نه اینکه خدا هم به دعای او روزی مان را می رساند؟ مگر نه اینکه برای نجات ما می آید؟ مگر نه اینکه برای ما دعا می کند؟آه چه شده است تو را ؟ چگونه اشک او را در می آوری؟
او که پدری می کند برایمان. او که همیشه به یادمان است. او که برایمان دعا می کند و اشک می ریزد. او که بیماری ما را هم طاقت نمی آورد و برایمان شفا می خواهد.
ای نفس امان از گناهان! امان از بی ادبی ها! امان از کوتاهی ها! ای نفس بشکن. ای نفس در مقابلش خوار و خفیف شو. ای نفس صدای گریه زمین و زمان را می شنوی؟ حالِ بیمار روزگار و مردمانش را می بینی؟ صدای شکستن استخوانِ پوشالی مُدرن و مُدرنیته غرب را می شنوی؟ آهنگ صدای مظلومیت کودک فلسطینی و یمنی را گوش می کنی؟
اگر می بینی و می شنوی، پس چه شده است تو را که اینگونه آلوده شده ای؟ چه شده است غرق گناه و دور از مولا شده ای؟ اندکی تأمل کن. اندکی تفکر کن. اندکی صبر کن. اندکی با جان و دل گوش کن. اندکی با دیده عبرت بین بنگر.
اگر همین یک ندا را شنیده باشی و از غصه تب نکرده باشی بَدا به احوالت. اگر همین سخن را شنیده باشی و از خجالت و شرمندگی در زمین فرو نروی بَدا به حالت. اگر همین یک روایت را شنیده باشی و پشیمان از رفتارهایت نشوی بَدا به عاقبتت.
همان را می گویم که یوسف زهرا(علیه السلام) فرموده است: ما در رعایت احوال شما کوتاهی نمی کنیم و به یاد شما هستیم.
آقاجان ندای هَل مِن ناصرتان را شنیدم. شنیدم که فرمودید: گرفتاری ها و دشمنان را از ما دور می کنید و از ما پشتیبانی می خواهید. مهدی جان خودتان دستی آسمانی بر سرمان بکشید تا آسمانی شویم.
حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) فرمود: «. . . . إِنَّا غَیرُ مُهْمِلِینَ لِمُرَاعَاتِکمْ وَ لاَ نَاسِینَ لِذِکرِکمْ وَ لَوْ لاَ ذَلِک لَنَزَلَ بِکمُ اَللَّأْوَاءُ وَ اِصْطَلَمَکمُ اَلْأَعْدَاءُ فَاتَّقُوا اَللَّهَ جَلَّ جَلاَلُهُ؛
ما در رعایت حال شما کوتاهی نمی کنیم و یاد شما را از خاطر نبرده ایم، که اگر جز این بود گرفتاری ها به شما روی می آورد و دشمنان، شما را ریشه کن می کردند. از خدا بترسید و ما را پشتیبانی کنید.»
الاحتجاج، جلد۲ ، ص۴۹۵
