هر وقت مناسبتی پیش می‌آمد و وقت داشتند ـ که معمولا بعد از ناهار بود یا عصرها که چای یا میوه می‌خوردیم ـ قصه‌های شیرینی را به خصوص از قرآن و آثار ادبی فارسی برایمان نقل می‌کردند. پدر هیچ گاه وقت خود را تلف نمی‌کردند و در عین حال خون گرم و اهل صحبت و خاطره بودند.
📚استاد مطهری از نگاه خانواده، ص۱۱، به نقل از مجتبی مطهری، فرزند شهید
🍃امام به دختر من که از شیطنت بچه خود گله می کرد، می گفتند: «من حاضرم ثوابی را که تو از تحمل شیطنت حسین می بری، با ثواب تمام عبادات خودم عوض کنم.» عقیده داشتند که بچه باید آزاد باشد تا وقتی که بزرگ شود، آن وقت برایش حدّی تعیین کنند.
📚ستوده، پابه پای آفتاب، ج۱، ص۱۴۷، به نقل از فریده مصطفوی، دختر امام
🍃با افراد خانواده، بسیار گرم و مهربان بودند. در عین این که ما از او به دلیل جذبه ای که داشتند، حساب می بردیم؛ در همان حال، خیلی با او گرم و مهربان و صمیمی بودیم . امام همه اولادشان را به یک نظر نگاه می کنند و به همه به یک اندازه محبت دارند؛ به طوری که بعد از این همه سال، ما هنوز متوجه نشدیم امام، کدام فرزندشان را بیش تر دوست دارند.
📚برداشتهایی از سیره امام خمینی رحمة الله علیه ، ج۱، ص۲۱، به نقل ازخانم فریده مصطفوی، دختر امام
instagram.com/tanha_rahe_narafte
🍃آیت الله العظمی بهجت رحمة الله علیه در ضمن وعده های غذا با اهل خانه می نشست و صحبت می کرد و حرف هایشان را هم گوش می داد. حرف های بی ربط را هم گوش می داد. حتی حرف های تکراری را هم گوش می داد. خیلی کم پیش می آمد که سخنی مورد بی اعتنایی ایشان قرار گیرد؛ مثلا اگر مطلب خیلی بی ربط بود، می گفت: «اوه! حالا ما این قدر وقت صرف کردیم، فکر کردیم چه مطلبی است! آخرش هیچ؟»
📚عبد محبوب، ویژه نامه پنجمین سالگرد رحلت حضرت آیت الله العظمی بهجت، ص42، به نقل از علی بهجت پور، پسر ایشان
🍃علامه حسن زاده برای تحقیق و پژوهش و کاوش در آثار و اندیشه های بزرگان از لحظات گوناگون زندگی بهره می گیرد و اگر عواملی برایش در این راستا مزاحمت ایجاد کند به شدت ناراحت می شود، یکی از شاگردانش نوشته است یک بار وقتی به درب منزل استاد رفتم، آقازاده درب را گشودند و چون استاد به بیرون منزل تشریف آوردند دیدم قلمی در دست ایشان بود که نشان می‌داد از هر فرصتی استفاده می نماید، آن روز مصادف با ششمین روز، از ماه مبارک رمضان بود و استاد با دهان روزه و ایام تعطیلی دست از کار تحقیقی نکشیده بود، زیرا ذائقه پژوهش تعطیل بردار نمی‌باشد.
📚 در محضر استاد، ص ۷۸
🥀رحلت عالم ربانی علامه حسن زاده آملی را محضر امام زمان علیه‌السلام و رهبر عزیزمان تسلیت عرض می‌کنیم.
🌹دستگاه اموی از امام حسین علیه السلام فقط یک امتیاز می‌خواستند و اگر آن یک امتیاز را امام به آنها می‌داد نه تنها کاری به کارش نداشتند، انعام‌ها هم می‌کردند و امام هم، همه آن تحمل رنج‌ها را کرد و تن به شهادت خود و کسانش داد که همان یک امتیاز را ندهد. آن یک امتیاز، فروختن رأی و عقیده بود.
🌷در آن زمان صندوق و انتخاباتی نبود، بیعت بود. بیعت آن روز رأی دادن امروز بود. پس امام اگر یک رأی غیر وجدانی و غیر مشروع می‌داد، شهید نمی‌شد. شهید شد که رأی و عقیده خودش را نفروخته باشد.
📚مجموعه آثار شهید مطهری، جلد ۱۷، صفحه ۴۶۴
✨به قم که رسیدی تلفن کن
🌸من ساکن قم بودم. هر وقت که می‌رفتم با امام خداحافظی کنم به من می‌فرمودند:«به مجرّدی که به قم رسیدی تلفن کن»
🌸 قید می‌کردند که:«تلفن که می‌کنی به حاج عیسی بگو که بیاید به من بگوید. همین طور تلفن نکن که من رسیده‌ام. اینها نمی آیند به من بگویند. فکر نمی‌کنند که من دلواپسم. تو قید کن به حاج عیسی که برو به آقا بگو.»
🌟من پیش خودم فکر می‌کردم که آقا چقدر دلواپس من هستند. در صورتی که خیلی‌ها هم بودند، ولی هیچ‌کس به من چنین حرفی نمی‌زد و دیگر بعد از ایشان هم هیچ‌کس به من چنین حرفی نزد. این سخن آقا باعث می‌شد که من فکر کنم آقا خیلی نسبت به من علاقمند بودند.
راوی:فریده مصطفوی(دختر دوم حضرت امام(ره))
📚 پابه پای آفتاب (جدید)؛ ج ۱، ص ۱۴۱
✨ آیا می دانید چگونه لطف الهی شامل حالتان خواهد شد؟
🌺شهید مطهری می‌گویند: گاه گاهی که به اسرار وجودی خود و کارهایم می‌اندیشم،احساس می‌کنم یکی از مسائلی که باعث خیر و برکت در زندگی‌ام شده و همواره عنایت و لطف الهی را شامل حال من کرده است، احترام و نیکی فراوان بوده است که به والدین خود به ویژه در دوران پیری و هنگام بیماری کرده‌ام.
🌺 یکی از فرزندان شهید مطهری می‌گوید: من مکرر شاهد تواضع و احترام خاص پدر و معلم عزیزم نسبت به پدر بزرگوارش بودم، هرگاه به فریمان می‌رفتیم پدرم تاکید داشتند که نخست به منزل پدر و مادرشان بروند. در موقع روبه رو شدن با پدر و مادر،دست آنان را می‌بوسیدند و به ما نیز توصیه می‌کردند که دست ایشان را ببوسیم.
📚گنج حکمت، ص۲۲
خانم طباطبایی، عروس امام (رحمت الله علیه) نقل می‌کنند: امام، نقش مادر را در خانه بسیار تعیین‌کننده می‌دانستند و به تربیت بچه اهمیت زیادی می‌دادند.
☘️ گاهی ما به شوخی می‌گفتیم: پس زن باید همیشه در خانه بماند؟ ایشان در جواب می‌گفتند: شما خانه را دست‌کم نگیرید، تربیت بچه‌ها کم نیست. اگر کسی بتواند یک نفر را تربیت کند، خدمت بزرگی به جامعه کرده است.
💐 ایشان معتقد بودند: تربیت فرزند از عهده مرد بر‌نمی‌آید و این کار دقیقاً به زن بستگی دارد؛ چون عاطفه زن بیشتر است و قوام خانواده هم باید بر اساس محبت و عاطفه باشد.
📚برگرفته از کتاب: برداشتی از سیره امام خمینی، غلامعلی رجایی، ص ۳۳
یکی ازفرزندان آیت الله دستغیب(رحمة الله علیه) نقل می‌کند: هنگامی که خواهرم به سن ازدواج رسیده بود، پدرم او را صدا زد و گفت: «ببین دختر جان، من آقای... را می‌شناسم از کوچکی تا به حال نمازش ترک نشده، به نظرم شما با ایشان سعادتمند می‌شوید، نظر خودت چیست؟ خواهرم گفت: هر چه شما بگویید آقا جان! و آقا گفته بود: شما می‌خواهید زندگی کنید، من چی بگم؟!»
منبع:گلشن ابرار، ج۲، ص۸۷۸
