به نام خدایی که ما را به حریم ملکوتیش راه داده است
مولای یا مولای، انت القوی و انا الضعیف و هل یرحم الضعیف الا القوی ؛ ای آقای من، ای مولای من، تویی قوی و توانا و منم ضعیف و ناتوان، و آیا در حق ضعیفی ناتوان چه کسی ترحم می کند به جز قوی توانا
ای عشق من
ای محبوب من
ای همه هستی ام
باز هم بنده ای شرمنده به درگاهت آمده
باز هم بی پناه و خسته آمده
باز هم با دست های خالی آمده
باز هم با کوله باری از شرمندگی آمده
دست هایم هر چند که خالی است، کوله بارم هر چند که پر از پلیدی است؛ ولی به خوب جایی پناه آورده، به آغوش خوب کسی آمده.
همو که وسعت بخشش و عفوش، بی حد و بی نهایت است.
