ظرف آب تمیزی و ظرف آب کثیفی وجود دارد. می خواهیم آب کثیف را از ظرف خارج کنیم و جای آن را آب تمیز بریزیم. راهش این است؛ آب کثیف را از ظرف، کامل خالی کنیم و ظرف را شستشو دهیم و آب تمیز را در آن بریزیم.
قلب ما مثل ظرفی است که اگر محبت غیر خدا در آن جای دهیم، ظرف دلمان از آب کثیف پر شده و دیگر آب تمیز که محبت خداست، در آن جای نخواهد گرفت و اگر محبت خدا، وارد قلب ما شد، محبت های دیگر از محبت به اهل بیت و شهدا، محبت به پدر و مادر و محبت های پاک دیگر، سرازیر خواهد شد.
آیه ای در قرآن کریم وجود دارد در سوره احزاب آیه ۴: ما جعل الله لرجل من قلبین فی جوفه... این آیه شریفه اشاره به این دارد، که درون سینه هر نفر، دو قلب وجود ندارد. انسان نمی‌‌تواند در قلبش دو محبت را جای دهد. محبت پاکان و محبت ناپاکان، یکجا جمع نخواهند شد. ما باید قلبمان را مملو از محبت و عشق به خداوند کنیم، تا نورانی شود و محبت غیر خدا از آن خارج گردد .
دیو چو بیرون رود فرشته درآید.
