بسم الله الرحمن الرحیم
امان از وقتی که با خودمان فکر می‌کنیم چون عصبانی هستیم، هر طور و با هر ادبیاتی که بخواهیم می‌توانیم با همه و به خصوص کودکان مان حرف بزنیم.
بعضی پدر و مادرها، حتی پا را از این هم فراتر گذاشته، و فکر می‌کنند به حکم پدر یا مادر بودن، می‌توانند هر گونه رفتاری داشته باشند. غافلند از اینکه فرزندان حتی وقتی خودشان، همین نقش‌ها را برعهده می‌گیرند، دارای حس تلافی، انتقام و یا حداقل شکست می‌شوند که به خاطر رفتارهای نسنجیده آنها بوده است.
از به کاربردن الفاظ زیبا و مهرآمیز، و ارتباط چشمی قوی با کودک و نوجوان مان ، دریغ نکنیم. این محبت‌ها، بهترین سرمایه‌‌ی آینده‌ی فرزندانمان خواهد بود.
