همسرش [همسر علامه طباطبائی] که بیمار شد، ۲۷ روز تمام کار و زندگی‌اش را رها کرد و به طور شبانه روزی به او می‌رسید. بعد از مرگ او به عشقش وفادار بود و تا چهار سال هر روز می رفت کنار مزارش. بعد از آن چهار سال هم که فرصت کمتری داشت، به طور مرتب دو روز در هفته (روزهای دوشنبه و پنج شنبه) سر مزار همسرش می‌رفت و امکان نداشت این برنامه را ترک کند. به شاگردش هم پولی داده بود تا به کسی بدهد و تا یک سال هر هفته در شب‌های جمعه در حرم حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها به نیابت از همسر مرحومش زیارت نامه بخواند. می‌گفت:«بنده خدا باید حق شناس باشد. اگر آدم نتواند حق مردم را ادا کند، حق خدا را هم نمی‌تواند ادا کند.»
📚مجله مکتب اسلام، ش۱۰، دی ماه۱۳۶۰
