دکتر باهنر خوش رفتاری با اعضای خانواده را وظیفه خود میدانست و به عنوان نخستین مربی کودکانش، مراقب رفتار و کردار خود بود تا برای آنان الگوی خوب و مفیدی باشد.
دکتر باهنر با وجود فعالیتهای گسترده سیاسی و اجرایی که معمولا موجب خستگی اعصاب می شود، مایه آرامش در خانه بود. رفتارش در بین خانواده، گرم و صمیمی بود. او به مسائل درسی کودکان خود توجه داشت و برای دختر کوچکش دیکته میگفت و آن را تصحیح مینمود.
📚گلشن ابرار، ج۸، ص۳۱۱؛ در احوالات شهید دکتر محمدجواد باهنر
https://instagram.com/tanha_rahe_narafte



