سالمندان برکت زندگی هستند. در برخورد با آن ها صبر و سعه صدر بیشتری لازم است.
نیاز آن ها به توجه و محبت بیشتر است. چرا که در گذشته های نه چندان دور، هم توان جسمی، روحی و مالی بیشتری داشتند و هم اطراف آن ها فرزندانی بود که احساس تنهایی نمی کردند. پس دارای شرایط جسمی و روحی آسیب پذیری هستند. نیاز به برخوردی مؤدبانه و قدرشناسانه دارند.
بعضی وقت ها برای رفع دلتنگی شان به دیدارشان بروید. اگر وقت نداشتید به آنها زنگ بزنید. از زحماتی که سالیان گذشته برای شما کشیدند، قدردانی و تشکر کنید. کرامت آن ها را حفظ کنید. به آنها لبخند بزنید و از آن ها بخواهید نصیحتتان کنند.
با دقت به حرفهایشان گوش دهید. همین احترام گذاشتن به سالمندان سبب می شود کودک شما یاد بگیرد و با شما همان برخورد را داشته باشد. حواسمان به برکت های زندگی مان باشد.
