گاهی اوقات، امام بدون آن که چیزی به ما بگویند، به بهانه‌ای به آشپزخانه می‌رفتند و برای ما چای می‌ریختند. البته ما از این رفتار امام احساس شرمندگی می‌کردیم، ولی امام با این کار، کمال مهمان نوازی را به ما نشان می‌دادند.
📚پا به پای آفتاب، ج۱، ص۳۳۰، به نقل از خانم عاطفه اشراقی، نوه امام.
زمستان هم که بلند مى‌شدیم، مى‌رفتیم لب حوض وضو بگیریم. اگر مثلا کمى آب گرم داشتند، مى‌گفتند: بیایید با این آب گرم وضو بگیرید و اگر نبود که هیچ. در مورد نماز با ما هیچ سخت‌گیرى نکردند. از این جهت هم الحمدلله اثر مطلوبى در فرزندانشان باقى گذاشتند.
📚پابه پای آفتاب، ج۱، ص۱۳۸ و۱۳۹، به نقل از خانم فریده مصطفوی
با آقا [آیت الله سیدمحمدحسن الهی، برادر علامه طباطبائی] زیاد مشهد رفتیم. ایشان می‌گفتند می‌خواهم ببرمت کربلا حرم سیدالشهداء. آن جا زیاد بودم؛ اما تو نبودی. می‌برمت آن جا را هم ببینی؛ اما نشد. اخلاق‌شان در مسافرت هم خیلی خوب بود. در اتوبوس خانم‌ها به من می‌گفتند: از اخلاق خوبش است که دو تا بچه با خودت آورده‌ای؟ می‌گفتم: نه. همان قدر که من از بچه‌ها مواظبت می‌کردم، ایشان هم مراقبت می‌کردند.
📚الهیه، ص۶۵، به نقل از همسر آیت الله الهی
امام به این مسأله معتقد بود که دامادهایشان حتما باید روحانی باشند. امام پس از این که خودشان کسی را مناسب می‌دیدند، با ما مشورت می‌کردند و خصوصیات او را ذکر می‌کردند و در صورت عدم مخالفت ما، بدون هیچ قید و شرطی می‌پذیرفتند و تصمیم ایشان بستگی به میل و انتخاب ما داشت. بحمدالله تشخیص ایشان مثل همیشه خیلی خوب بود.
📚برداشتهایی از سیره امام خمینی، ج۱، ص۴۶، به نقل از فریده مصطفوی، دختر امام
رابطه ما در محیط خانه با ایشان، بدون اغراق رابطه مرید و مرادی بود؛ به طوری که تمام افراد خانواده مرید پدرم بودند. روح متعبد و اخلاق نیکوی ایشان همه را مجذوب خود ساخته بود. با وجود این، به عقیده من، رعایت کامل عدالت در بین فرزندان، یکی از ابعاد شخصیتی ایشان بود که در محیط [خانه] بیشتر نمود داشت.
📚استاد مطهری از نگاه خانواده، ص۹۱، به نقل از سعیده مطهری، دختر شهید مطهری
اگر زمانی وارد اتاق امام می شدیم و ایشان مشغول خواندن قرآن بودند، از ما اجازه می گرفتند که خواندن آن صفحه را تمام کنند و بلافاصله آن صفحه را تمام می کردند و بعد به ما اظهار محبت می فرمودند.
📚برداشتهایی از سیره امام خمینی، ج1، ص19، به نقل از فریده مصطفوی، دختر امام.
نماز شب برای او [آیت الله سیدمحمدحسن الهی، برادر علامه طباطبائی] خلوتی خاص است که او در آن بارها و بارها آویختن به طره مشک بوی نگار و سر بر پای او نهادن و یک باره دست از دو جهان فرو شستن را تجربه می‌کند و در آن راز و نیاز، با او به نجوا می‌نشیند، اما دیگران از احوالاتش خبری ندارند. هرچه هست بین اوست و خدایش؛ حتی آن اوایل به همسرش گفته:
«تو خوابت خیلی سبک است. من از ترس بیدار شدن تو نمی‌توانم بلند شوم و نماز بخوانم. تو از کارهای من سر درمی‌آوری.»
و هنگامی که اشتیاق همسرش را برای بیداری شب دیده که:
«آخر من هم باید از این کارها سر دربیاورم. من هم باید از شما یاد بگیرم.»
به او گفته: «البته که خوب است وقتی من بیدار می‌شوم، شما هم بیدار شوید.»
و این چنین نماز شب را به همسرش یاد داده است و از آن به بعد تا وقتی که آقا سیدمحمدحسن در آن خانه است، انگار کسی خانم را برای نماز شب بیدار می‌کند و او هم اهل نماز شب می‌شود؛ اما برای نماز به اتاق دیگری می‌رود تا مزاحم احوالات آقا نشود.
و اینگونه اهل خانه از کوچک و بزرگ، نماز شب خوان می‌شوند.
📚الهیه، ص۲۷، به نقل از خانم قاضی طباطبائی، همسر آیت الله الهی
https://instagram.com/tanha_rahe_narafte
آقا [میرزا علی اکبر مرندی] روش خاصی داشتند و ما در طول عمرمان یک بار هم ندیدیم که مستقیما امر یا نهی کنند. اگر خلافی از ما می‌دیدند، صبر می‌کردند تا در فرصت مناسب آن را غیر مستقیم گوشزد نمایند. مثلا می‌فرمودند: «یحیی! تفسیر نمونه فلان جلد را بیاور. فلان صفحه را برایم بخوان. من هم می‌خواندم و بعدا متوجه می‌شدم که چند روز پیش فلان کار از من سرزده بود.»
📚گلشن ابرار، ج۳، ص۴۲۵؛ در احوالات آیت الله میرزا علی اکبر مرندی، به نقل از فرزندش یحیی
ایشان هم پیوسته برای بچه‌ها دعا می‌کردند. من امروز اثر دعای مطهری را حتی در نوه‌هایم می‌بینم. از همان دوران کودکی بسیار به رعایت ضوابط شرعی مقیدند؛ حتی نوه‌های من از همان دوران خردسالی، مقید به وضودار بودن هستند. بچه هفت ساله وضو می‌گیرد.
یک بار من به خاطر کسالت از اول وقت، نمازم مقداری عقب افتاد. وقتی وضو گرفتم، آمدم که نماز بخوانم، دیدم جانماز مرا نوه‌ام جمع کرده؛ دلیل این کار را سؤال کردم. این بچه خردسال گفت: مامان جان! دیگر فضلیت اول وقت تمام شده، و چون دیر آمدید، من جانماز را برداشتم.
📚فصلنامه شورای فرهنگی و اجتماعی زنان، شماره ۱۰، به نقل از همسر شهید مطهری
در همان اوایل درس حضرت امام که ایشان برخی نکات اخلاقی را می‌فرمودند، حاج آقا (شهید محلاتی) برای ما نقل کردند که امروز حضرت امام در درس فرمودند: «طلبه‌های متأهل نباید شب‌ها مطالعه کنند، بلکه شب‌ها را به رسیدن به امورات منزل و رسیدگی به زن و فرزند گذرانده و سحرها را به مطالعه اختصاص دهند.»
📚صحیفه دل، ص۱۲۷، به نقل از همسر شهید آیت الله محلاتی
